Gordon theorie in praktijk op vakantie
Overleggen volgens de WIN WIN methode
Situatie ; We zijn deze zomer op vakantie gegaan naar Normandië en hebben 2000 km gereden. 2 Vriendinnen en hun 2 kinderen. Mijn zoon Baran had op voorhad gezegd dat hij heel de rit in het midden zou zitten. Maar hij kwam er al snel achter dat dat toch niet de beste plek was.
De zoon van mijn vriendin wilt wel eens overnemen maar komt tot dezelfde conclusie. Mijn dochter (sterk van karakter) vindt dat zij niet in het midden moet omdat Baran eerder had gezegd dat heel de rit te doen.
Dus op een ochtend dat we op vetrekken staan, zie ik de 2 jongens met een razende spurt naar de auto snellen. Om zich alletwee te installeren aan de raam op de achterbank. En ik weet al hoe laat het sebiet gaat zijn als mijn dochter er zo aankomt.
Ik stel dus voor om even uit te stappen en het “zit”-probleem op te lossen. Op een manier waar iedereen tevreden mee is. Zie hier het recept voor een geslaagde overlegmethode.
Stap 1 : behoeften bepalen
Ik begin met te vragen wat ze nodig hebben. Wat is er niet in het midden? Wat heb je nodig dat je niet hebt in het midden? Wat heb je wel aan de kant? Ik hoor ; beenruimte, een plek om je kussen en hoofd tegen te leggen om te rusten.
Ik begin alvast met wat we in de Gordon Training “omgeving veranderen” noemen. En schuif de voorste stoelen wat naar voren. En verplaatst wat bagage. Zo is er alvast meer beenruimte.
Maar nog steeds wil er niemand in het midden.
Stap 2 : brainstormen over mogelijke oplossingen
Ik vraag of ZIJ ideeën hebben om dit op te lossen.
Als ouder reageren we vaak anders. Je denkt misschien; Waarom moeten we dit bespreken? Het midden is toch een even goede plek? Je probeert de kinderen te overhalen. Met de beste bedoelingen natuurlijk. Het is voor ieder van ons misschien wel een natuurlijke reflex, om de zaken te sussen en problemen snel te willen doen verdwijnen. Maar in de Gordon Training noemen we dit “communicatie roadblocks” ofte “hinderpalen”. Bovendien stel je vaak zelf de oplossing voor ; Dan moeten jullie maar afwisselen. Logisch toch?
Ik wil graag even de tijd nemen om de oplossing van de kinderen zelf te laten komen. Ik weet dat als ik een oplossing opleg of afdwing dit met veel gemopper en negativiteit gepaard zal gaan.
De jongens willen wel afwisselen maar Lara is niet mee. Ik probeer “actief luisteren”;
“Jij wilt ECHT niet in het midden. Je vindt het midden een vreselijke plek.”
Vervolgens doe ik hetzelfde met de jongens ; “Dat geld ook voor jullie. Jullie zouden het liefst helemaal niet in het midden zitten, maar zijn wel bereid het toch te doen?”
Eigenlijk benoem ik iedereen zijn gedachten, zonder oordeel. Zo voelt iedereen zich gehoord.
En dan beginnen ze te overleggen. Ze spreken een beurtrol af. En ze vinden zelf een heel systeem waarbij ze een alarm zetten op de telefoon. Zo gaan we pijlsnel door de volgende stappen ;
Stap 3 : oplossingen beoordelen & Stap 4 : oplossing kiezen
En Lara gaat beginnen!! Want zij had nog niet in het midden gezeten maar wil er ook het liefst zo snel mogelijk vanaf.
Stap 5 : oplossing in werking zetten
We zijn vertrokken en het duurt nog geen 10 minuten voor Lara zegt ; Ik vind het eigenlijk helemaal niet erg in het midden zitten. (Goed wetende dat ze het maar al te erg had gevonden als we haar voor een voldongen feit hadden gezet.)
Stap 6 : oplossing evalueren
De volgende dagen blijft het systeem in werking zonder zeuren of zagen. En zonder dat wij ons er mee moeien. Ik hoor op de achterbank volgende uitspraken.
“Ben je erg moe? Want anders neem ik je beurt wel over?”
“Gaat het nu je ziek bent? Want wij willen wel switchen”
“Heb je plaats genoeg als ik mijn voeten zo zet?”
Volle bak empathie! Eh voila, het overlegmodel volgens Dr. Gordon. Met een snufje liefde & een vleugje geduld. Bereidingstijd ongeveer 15 minuten. (na veel oefenen)